کارمونا

نام انگلیسی کارمونا Carmona و از خانواده ی Boraginaceae میباشد. این گیاه بومی هند، جنوب شرق آسیا و جنوب چین به خصوص استان Fukien در جنوب شرقی چین است.

این درختچه دارای برگ های سبز تیره براق است که با کرک هایی پوشیده شده و جمع و جور و بسیار متراکم میباشد. همچنین دارای پوست قهوه ای روشن است که به شکل ترک خورده است.

کارمونا در چین و پنجینگ بسیار محبوب است و در کشورهای غربی به عنوان بونسای داخلی نگهداری می‌شود.

نور مورد نیاز:

این گیاه نور خورشید را به نهایت درجه دوست دارد، برای استفاده نور بیشتر و بهتر می توانید از نور هوای آزاد استفاده کنید. اگر گیاه در طول تابستان در هوای بسته و نزدیک به پنجره آفتاب گیر نگهداری می شود مواظب نور مستقیم خورشید از پشت شیشه باشید که اندام هوایی گیاه را نسوزاند.

آبیاری مناسب کارمونا:

آبیاری بیش حد می تواند منجر به زردی و ریزش برگ ها شود. قبل از آبیاری نیز رطوبت خاک را چک کنید در صورتی که با لمس خاک رطوبت کمی حس کردید شروع به آبیاری کنید. دقت کنید خاک نباید کاملا خشک بشود و خیس هم نباشد. گاهی اوقات با کنترل زهکشی از باز بودن سوراخ انتهایی و خروج آب اضافی از گلدان مطمئن شوید. از جمع شدن اب در زیر گلدانی جلوگیری کنید و یا داخل زیر گلدانی (بین گلدان و زیر گلدانی) یک لایه سنگریزه قرار دهید به نحوی که خاک گلدان در تماس مستقیم با آب قرار نگیرد. این کار در جلوگیری از باتلاقی شدن خاک موثر است.

مطالعه ی مقاله ی (پیله آ) را به شما پیشنهاد میدهیم.

پیله آ

خاک و کوددهی:

برای تهیه ی خاک بونسای، از مخلوط یک قسمت تورب یا لوم و یک قسمت خاکبرگ یا پوست درخت استفاده کنید.

بونسای کارمونا برای گلدهی نیاز به کوددهی مرتب دارد. از بهار تا پاییز هر ۲ هفته یکبار با کودهای مایع آن را تغذیه کنید. میزان استفاده از کود را طبق دستوالعمل روی کود یا نصف میزان توصیه شده استفاده کنید.

هرس کردن کارمونا:

کارمونا را در هر فصلی می‌توان هرس و سیم‌ بندی کرد. هرس مرتب باعث رشد و متراکم شدن آن میشود. شاخه‌ های جوان انعطاف‌ پذیر هستند و سیم‌‌ بندی و هرس آنها ساده است. اما شاخه‌ های بالغ سفت و شکننده هستند و در زمان سیم‌ بندی یا هرس باید دقت کنید که شاخه شکسته نشود.