پپرومیا

پیرومیا یا گل قاشقی  از خانواده piperaceae و زادگاه آن برزیل و جنگل آمازون و بومی مناطق گرمسیری است. نام انگلیسی این گیاه Desert privet و نام علمی آن Peperomia magnoliaefolia است. این گیاه دارای برگ های قلبی شکل، گوشتی و ابلق به رنگ های سفید، کرمی و سبز می باشد.

زادگاه این گیاه جنگل های نسبتا تاریک بوده و به همین سبب سایه آپارتمان را به خوبی تحمل میکند.

معرفی انواع پپرومیا

پپرومیا هندوانه ای:

نام انگلیسی پپرومیا هندوانه ای peperomia watermelon و نام علمی آن Pepromia argyreia است. خانواده ی این گیاه Piperaceae و بومی آمریکای جنوبی است.

این گیاه به صورت فشرده رشد کرده و دارای برگ های رنگارنگ و درخشان است.

نگهداری از پپرومیا هندوانه ای:

دمای و رطوبت مناسب:

این گیاه نسبت به دمای پایین مقاوم نیست و در زمستان ها تحمل دمای پایین تر از 15 درجه را ندارد.
و در فصل رشد دمای 24 الی 30 درجه برای آن بسیار مناسب است.
بهترین دما برای رشد پپرومیا هندوانه ای که در آن دما گیاه بهترین رشد را دارد، دمای 25 درجه ی سانتی گراد است.

این گیاه رطوبت را بسیار دوست دارد و در صورت کم بودن رطوبت برگ های آن کوچک شده و زیبایی خود را از دست می دهند.
بنابراین بهترین مکان برای نگهداری آن در تراریوم و یا گلخانه است،
اگر مایل بودید این گل را در خانه نگهداری کنید می توانید با قرار دادن زیر گلدانی پر از آب در زیر گیاه و رطوبت پاشی مداوم یا مرطوب کردن اتاق این کار را انجام دهید.

نور مناسب پپرومیا هندوانه ای:

بهترین مکان برای نگهداری از این گیاهی مکانی با نور فراوان اما غیرمستقیم است.

در صورتی که پپرومیا برای مدت طولانی در معرض نور مستقیم خورشید قرار بگیرد، برگ های آن دچار سوختگی خواهند شد. این گیاه در شرایط نور کم هم می تواند زندگی کند. اما برگ های آن کوچک خواهند بود و رشدی علفی خواهند داشت.

آبیاری:

نحوه آبیاری پیرومیا اهمیت زیادی دارد. برای آبیاری گیاه باید به میزان خیس بودن سطح خاک گلدان توجه کنید. زمانی که با خشکی خاک مواجه شدید، می توانید آبیاری را تکرار کنید.

خاک این گیاه نباید همیشه خیس باشد زیرا این امر باعث پوسیدگی گیاه می شود و در این صورت برگ های گیاه زرد شده و میریزند.

توجه داشته باشید که خشکی بیش از اندازه نیز باعث خشک و چروک شدن برگ های گیاه می شود.

خاک مناسب:

این نوع پپرومیا در خاک های استاندارد گیاهان آپارتمانی بهترین عملکرد را خواهد داشت. البته خاک این گیاه باید بسیار سبک و دارای زهکشی باشد تا زمان آبیاری آب اضافی را به سرعت از خود عبور بدهد. در حالی که کمی رطوبت که مورد نیاز گیاه است را در خود ذخیره کند. هرگز از خاک های کاکتوس و ساکولنت استفاده نکنید. این خاک ها توانایی رساندن آب مناسب به گیاه را ندارند. مخلوطی از پیت ماس و پرلیت می‌تواند بهترین بستر برای نگهداری پپرومیا هندوانه ای باشد.

کوددهی مورد نیاز:

از تغذیه منظم در طول دوره رشد بهره مند می شود. در طول بهار و تابستان هر 2 تا 4 هفته یکبار با کود مایع متعادل استفاده کنید.

تکثیر کردن:

این گیاه را می توان با استفاده از قلمه ساقه و قلمه برگ تکثیر کرد. قلمه ها را باید به صورتی ببرید که هر قلمه دارای 1 تا 4 برگ باشد. بعد از تهیه ی قلمه ها باید آن ها را تا عمق 2 سانتی متر در خاک بکارید. قسمت برجای مانده بعدا می تواند رشد کند و ساقه ای جدید شکل گیرد.

برگ های پایینی موجود بر روی قلمه را جدا کنید و سپس قلمه را در بستری سبک و مرطوب همانند مخلوط پیت موس+ پرلایت البته قبل از استفاده از این مخلوط و کاشت قلمه ها در آن به خوبی آن را خیس و مرطوب کنید.

قلمه برگ نیز بدین صورت است که یک برگ از گیاه جدا می شود سپس برگ تا نیمه در بستر کاشت فرو می رود و ریشه ها در قسمت پایین برگ که درون خاک است تشکیل می شوند. مرطوب نگهداشتن خاک بستر، رطوبت بالای هوا و دمای حدود 21 الی 23 درجه به ریشه زایی کمک می کند.

مطالعه ی مقاله ی (هویا) را به شما پیشنهاد میدهیم.

پپرومیا چروک:

نام انگلیسی پپرومیا چروک یا پپرومیا چرمی Ripple Pepromia و نام علمی آن Pepromia Caperata و از خانواده ی Piperaceae محسوب می شود.
خاستگاه اصلی این گیاه برزیل و بومی مناطق گرمسیری می باشد.
گل پپرومیا چرمی دارای ظاهری مینیاتوری و لوکس است و با توجه به زادگاهش، مراقبت و نگهداری از آن بسیار آسان است. به همین دلیل است که این گیاه را به طور فراوان در دفاتر، ادارات یا منازل استفاده میکنند.
این گیاه تا ارتفاع 25 سانتی متر رشد می کند و دارای برگ هایی قلبی شکل و چروک هستند؛ دلیل نامگذاری این گیاه ظاهر برگ های آن است.

نگهداری از پپرومیا چروک:

نور مورد نیاز:

پپرومیا چروک به نور غیر مستقیم و نیم سایه نیاز دارد . به همین دلیل بهترین مکان برای نگهداری از این گیاه کنار پنجره های شمالی یا شرقی است.

آبیاری مناسب:

پپرومیا چروک آبیاری زیاد را دوست ندارد. لازم است که در فاصله ی دو آبیاری به خاک گیاه فرصت خشک شدن بدهید؛ بهترین زمان برای آبیاری این گیاه زمانی است که سطح خاک گلدان به مقدار 5 سانتی متر خشک شده باشد.
این گیاه در زمستان رشد بسیار کمی دارد و از این رو به آبیاری کمتری نسبت به دیگر فصول نیاز دارد.

دما مورد نیاز گیاه پپرومیا چروک:

دمای 18 تا 15 درجه سانتی گراد برای این گیاه مناسب است و در صورتی که رطوبت بالایی داشته باشد دمای بالا را نیز تحمل می کند.

خاک مناسب پپرومیا چروک:

پپرومیا چرمی به خاکی سبک با زهکشی بالا نیاز دارد زیرا در صورتی که آب در خاک بماند، ریشه دچار پوسیدگی می شود.
بهترین ترکیب خاک برای این گیاه، مخلوطی از پرلیت، پیت ماس و خاک برگ است.

کوددهی مناسب:

کوددهی این گیاه را باید در فصول رشد (بهار و تابستان) به صورت ماهانه انجام دهید.
کود مایه یا محلول در آب برای این گیاه مناسب است.

تکثیر کردن گیاه پپرومیا چروک:

این گیاه را می توانید از طریق قلمه ساقه یا تقسیم بوته به راحتی تکثیر کنید.
در فصول رشد از قلمه ی یک ساله ی پپرومیا استفاده کنید.
قلمه را در ماسه ی شسته شده و در عمق 4 تا 5 سانتی متر بکارید و در دمای حدود 18 درجه ی سانتی گراد و همچنین در محیطی تاریک قرار دهید.

پپرومیا قلبی:

پپرومیا قلبی با نام علمی Peperomia Scandens از خانواده ی Piperaceae است.
این گیاه بومی برزیل و جنگل های آمازون بوده و دارای برگ های قلبی شکل، ابلق و گوشتی است و رنگ های آن کرمی و سبز می باشند.
دلیل نامگذاری آن شکل برک های آن است.
این گیاه بومی جنگل های تاریک است و به همین دلیل است که در سایه ی آپارتمان به خوبی رشد می کند.

نگهداری از پپرومیا قلبی:

نور مورد نیاز:

بهترین نور برای نگهداری از این گیاه نیم سایه آفتاب و نور کنار پنجره است. و باید مراقب باشید که اشعه ی افتاب را به طور مستقیم دریافت نکند به خصوص در ظهر ها زیرا باعث آفتاب سوختگی آن می شود.

آبیاری مناسب:

بهترین زمان برای آبیاری این گیاه بعد از خشک شدن چند سانتی متر از خاک گلدان است.
در زمان آبیاری، این کار را تا حدی ادامه دهید که آب اضافی از زهکش گلدان خارج شود.
توجه داشته باشید که آبیاری بیش از حد نیاز از مشکلات رایج در نگهداری از پپرومیا است.
نشانه های آبیاری بیش از حد: پوسیدن ساقه، زرد یا پژمرده شدن برگ ها، غرقاب شدن خاک و سنگین شدن گلدان است.

دما و رطوبت مورد نیاز گیاه پپرومیا قلبی:

بسیاری از گونه های پپرومیا خاصیت ساکولنتی در برگ های خود دارند و به همین دلیل می توانند رطوبت کم و آبیاری گاه به گاه را تحمل کنند.
توجه کنید که هر چه برگ های پپرومیا ضخیم تر و ساکولنتی تر باشد گیاه به رطوبت کمتری نیاز دارد.
بهترین دما برای این گیاه بازه ی بین 18 الی 25 درجه ی سانتی گراد است.

خاک مناسب پپرومیا قلبی:

داشتن یک مخلوط خاک گلدانی با زهکشی بالا برای این گیاه ضروری است تا آب اضافی از آن خارج شود.
بهترین ترکیب مخلوط مساوی از پیت ماس، پرلیت و ماسه است.

تعویض گلدان:

بیشتر پپرومیا ها در گلدان های کوچک به خوبی رشد میکنند و نیازی به تعویض گلدان ندارند. بنابراین با خیال راحت می توانید برای مدت زیادی پپرومیا را در گلدان فعلی خود قرار دهید.
اما به طور کلی ایده ای مناسب است که هر 2 یا 3 سال گلدان را تعویض کنید تا از فشرده شدن بیش از حد مخلوط خاک گیاه و کم شدن میزان زهکشی خاک جلوگیری شود.

بیماری های پپرومیا

لکه های قهوه ای و سیاه:

لکه های قهوه ای می تواند به دلیل آفت گل قاشقی باشد اما عدم مراقبت صحیح از این گیاه نیز تاثیر زیادی در ایجاد این لکه ها دارد. قهوه ای یا سیاه شدن برگ ها ممکن است به دلیل بیماری های قارچی، آبیاری بیش از حد یا نور مستقیم به وجود بیاید.

لکه های سیاه نشان دهنده آفت گل قاشقی است. این موضوع نیاز به دقت و بررسی بیشتری دارد. ضمن اینکه در این زمان باید سطح برگ را با مخلوطی از صابون و آب گرم بشویید.

پژمردگی، یکی از بیماری های گل قاشقی:

آبیاری کم و زیاد دلایل پژمرده شدن این گیاه هستند. در صورت خشک بودن خاک به سادگی می توانید با آبیاری به موقع مشکل را برطرف کنید. اما در صورت آبیاری بیش از حد ریشه های گیاه می پوسد که درمان آن مشکل تر است. اگر تنها تعدادی از برگ ها خشک شده اند آن ها را جدا کرده و آبیاری را متوقف کنید.

پس از این آبیاری را در فواصل بیشتر انجام دهید. اما اگر بیشتر برگ های گیاهتان پژمرده شده‌ اند، باید گلدان آن را عوض کنید.

قبل از انتقال گیاه به گلدان جدید، ریشه های پوسیده را جدا کنید. بعد از انتقال گیاه را کمی آبیاری کنید و به مدت یک هفته به آن آب ندهید.

ریزش برگ ها:

اگر گیاهتان در حال رشد است و هنگام رشد برگ های جدید، برگ های پیرتر زرد می‌ شوند و پس از مدتی ریزش پیدا می‌ کنند به دلیل کمبود مواد مغذی خاک گلدان است که موجب می‌ شود برگ های جدید مواد مورد نیاز برای رشد خود را از برگ های پایین تر بگیرند.

یکی از بیماری های گل قاشقی، زردی برگ ها است:

زردی برگ ها ممکن است به دلیل آبیاری نامناسب، نور زیاد یا تغییرات ناگهانی دما به وجود بیاید. گیاه قاشقی در نور غیر مستقیم به خوبی رشد می کند. اما اگر آن را مدت طولانی در نور مستقیم قرار دهید برگ هایش زرد می شوند. نور مستقیم می تواند باعث زرد شدن و سوختن نوک برگ های گیاه شود.

نازک شدن برگ ها:

هنگامی این مشکل رخ می دهد که گیاه دچار کمبود مواد مغذی شده باشد و یا در مکانی قرار داشته باشد که نور کافی به آن نرسد.

مقالات مشابه

قاشقی لب قرمز-smartpot.ir
پیرومیا
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک × چهار =