عسلی

نام علمی گیاه عسلی، Labularia maritima و از خانواده ی Brassicaceae است. این گیاه بومی جنوب اروپا، غرب آسیا و شمال آفریقا و مناطق معتدل و مرطوب میباشد.

نام دیگر گیاه عسلی آلیسوم است.

این گیاه تا ارتفاع 20 سانتی متر رشد میکند و گستردگی آن به 120 سانتی متر هم میرسد. این گل خاص، اغلب به عنوان یک گیاه پوششی و مرزبندی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. با اینکه تمایل به کشت در مناطق معتدل و ساحلی دارد، میتواند در مناطق خشک و نیمه خشک هم دوام بیاورد.

برگ های این گیاه غذای کرم ابریشم میباشند.

گل های گیاه بسیار کوچک، معطر و خوشه ای هستندف و هر گل دارای 4 گلبرگ است. گل ها به رنگ های سفید، صورتی، قرمز، بنفش و یاسی رنگ هستند و در مناطق خنک تر به رنگهای تیره تر دیده می شوند.

نور مورد نیاز:

مکان هایی با آفتاب کامل (حداقل 6 الی 8 ساعت نور مستقیم آفتاب) یا نیمه آفتاب (4 الی 5 ساعت نور مستقیم آفتاب) برای این گیاه مناسب است. مکان های سایه و بدون آفتاب مستقیم موجب بلند شدن بیش از اندازه ساقه ها، افزایش فاصله برگ ها بر روی ساقه، گلدهی اندک و یا عدم گلدهی و عطر ضعیف گل ها و شیوع بیماری های قارچی از جمله سفیدک پودری خواهد شد.

آبیاری مناسب عسلی:

برای آبیاری بگذارید خاک گیاه کاملا خشک شود. نیاز این گیاه به آب کم تا متوسط است. اگر گیاه را بیش از اندازه آبیاری کنید، ممکن است به آن صدمه بزنید و گیاه از بین برود. پس بگذارید سطح خاک خشک شود تا ریشه بتواند نفس بکشد.

دمای مورد نیاز:

گرمای هوا در طی تابستان می تواند منجر به کاهش گلدهی این گیاه شود اما با فرا رسیدن تابستان و فصل پاییز مجددا شاهد گلدهی بیشتر این گیاه خواهیم بود. توجه کنید که این گیاه در مناطقی با دمای بالای صفر درجه سانتیگراد در طی زمستان می توانند تا چند سال به زندگی خود ادامه دهند.

خاک و کوددهی:

خاکی با ترکیب شن، ماسه، لومی مرطوب و زهکشی بالا برای این گیاه مناسب است.

با توجه به این که این گیاه عمری یکساله دارد معمولا لزومی ندارد که از کود استفاده شود. بخصوص اینکه غنی بودن بیش از اندازه خاک و یا کوددهی بیش از اندازه می تواند موجب کاهش گلدهی این گیاه شود. به هر حال اگر خاک از مواد غنی چندان بهره ای ندارد می توان از کودهای کامل همانند فرمول 10-10-10 هر ماه یک مرتبه برای این گیاه استفاده کرد.

مطالعه ی مقاله ی (دراماسیس) را به شما پیشنهاد میدهیم.

دراماسیس

هرس کردن:

اگر گل های پژمرده هرس شوند دوران گلدهی این گیاه طولانی تر می شود. البته به دلیل علفی بودن این گیاه چیدن تک تک ساقه های گل پژمرده سخت است بنابراین می توان بعد از اتمام اولین اوج گلدهی، با کمک قیچی هرس، بوته ها را به شکل یکنواخت و تا یک دوم ارتفاع آنان سرزنی کرد. بعد از مدتی ساقه های جدید می روید و گل های بیشتری نیز تولید می شود.

تکثیر عسلی:

تکثیر عسلی از طریق بذر صورت می‌گیرد. بدین ترتیب که بذرها را 5 تا 6 هفته قبل از به پایان رسیدن زمستان در داخل منزل میکارند. اگر می‌خواهید بذرها را در باغچه بکارید باید در فصل بهار این کار را انجام‌ دهید. می‌توانید بذرها را روی سطح خاک بپاشید و نیازی به ریختن خاک روی آن ها نیست. فقط کمی بذرها را روی سطح خاک بفشارید. به روش غبار پاشی به بذرها آب دهید تا ابجا نشوند.