انواع نخل

نخل یا مُغ گونه‌ای از گیاهان چند ساله است که می‌تواند به‌صورت بالاروندا، درختچه، درخت و حتی بدون ساقه رشد کند. تا امروز 181 سرده با حدود 2600 گونه از نخل‌ها شناخته شده و کشف شده و اکثر آن‌ها مناطق در گرمسیری و نیمه‌گرمسیری رشد می‌کنند. در این مقاله از اسپات مگ می توانید انواع نخل ها را شناخته و روش نگهداری از آن ها را یاد بگیرید.

انواع نخل

نخل کاریوتا:

نخل کاریوتا با نام علمی caryota mitis از خانواده ی Arecaceae است. زادگاه اصلی این گیاه آسیا و بومی مناطق گرمسیری می باشد.

نخل کاریوتا دارای برگ هایی ابلق و زیبا با اندازه ی 10 الی 18 سانتی متر است و میوه های کروی آن 1 الی 2 سانتی متر بوده و دارای هسته ی مرکزی می باشند.
به دلیل ظاهر برگ های این گیاه، به نام دم ماهی نیز مشهور است.
این گیاه در شرایطی محیا رشد مناسبی دارد و در مناطقی که گرمای کم و متوسط و دارای رطوبت نسبتا بالا است بالاترین میزان رشد را دارد.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

نخل کاریوتا نور زیاد و مستقیم آفتاب را دوست دارد. بهترین مکان برای نگهداری از این گیاه پرنور ترین قسمت خانه است.

آبیاری مناسب:

خاک گیاه نخل کاریوتا همیشه باید مرطوب باشد اما توجه کنید که خاک نباید به مقدار زیاد خیس باشد.
شما می توانید بین دو آبیاری خاک گیاه را کمی خشک نگه دارید اما بهتر است که میزان بیاری را کم کرده و تعداد دفعات آبیاری را زیاد کنید.
برای آبیاری گیاه سوراخ های زهکش گلدان را بررسی کنید، زیرا ماندگاری آب زیاد در خاک باعث پوسیدگی ریشه گیاه می شود.

خاک مناسب نخل کاریوتا:

خاک های دارای زهکشی بالا، پیت ماس و الیاف نارگیل برای این گیاه مناسب است.
برای بیشتر زنده نگه داشتن نخل کاریوتا لازم است از عناصری که به زهکشی خاک کمک می کنند در ترکیب خاک استفاده کنید.

کوددهی مناسب:

لازم است این گیاه را در فصول رشد (بهار و تابستان) توسط کود های مایع ضعیفی که حاوی تمام عناصر مورد نیاز گیاه است تقویت کنید. همچنین برای جلوگیری از اینکه گیاهتان دچار کمبود منیزیم شود بهتر است آن را در ماه توسط کود های دارای سولفات دی منیزیم تقویت کنید.

تکثیر کردن نخل کاریوتا:

نخل کاریوتا از طریق کاشت دانه تکثیر می شود.
این نخل گل های نر و ماده تولید می کند بنابراین یک گیاه تنها هم می تواند دانه تولید کند. در صورتی که گیاهتان دانه نداشت میتوانید دانه ها را از گل فروشی تهیه کنید.

کاشت دانه:

دانه ها را از گیاه جدا کنید.
درون گلدانی که قصد کاشت گیاه را در آن دارید، خاک مخصوص جوانه زنی بریزید و دانه ها را بکارید.
گلدان را در مکانی گرم و مرطوب به مدت زمان 6 الی 8 ماه نگهداری کنید.

قلمه زنی:

روش بعدی برای تکثیر این گیاه جدا کردن جوانه از شاخه ها است.
بعد از تولید جوانه به آن ها فرصت رشد بدهید.
بعد از رشد کافی جوانه را توسط تیغ یا چاقوی تمیز و استریل از گیاه مادر جدا نموده.
زمان جدا کردن جوانه لازم است با آن مقداری ریشه نیز جدا کنید.
جوانه ها را به صورت جداگانه در گلدان بکارید، بعد از چند ماه جوانه شروع به رشد می کند.

نخل سیکاس:

نام علمی نخل سیکاس Cycas revoluta و از خانواده ی Arecaceae است. زادگاه اصلی این گیاه ژاپن و بومی مناطق گرمسیری می باشد.
نخل سیکاس دارای برگ هایی بلند است و رشد آهسته ای دارد و گیاهی که در زمین کاشته شود رشد بیشتری نسبت به گیاهان کاشه شده در گلدان دارد. این گیاه تنه ای زخیم را داراست اما گل یا میوه ندارد.

نوع سیکاس رومفی: رشد این گیاه به درخت شبیه تر است و ارتفاع آن میتواند به 5 متر برسد.
سیکاس کیریکینالیس: این گیاه نیز مانند درخت است و ارتفاع آن به 3 متر میرسد. این نوع از نخل سیکاس بومی هندوستان است.
متروکسایلون ساگو: این نوع درست مانند یک نخل است و عضو رسمی از خانواده ی نخل ها می باشد.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

نخل سیکاس نور مستقیم آفتاب را دوست دارد اما نور غیر مستقیم به مقدار زیاد را نیز تحمل می کند.
تابش نور خورشید به سیکاس باعث می شود برگ های آن بلند تر شوند.
اما توجه داشته باشید زمانی که برگ های جدید در حال رویش هستند، سیکاس نباید به مقدار زیادی در معرض نور مستقیم خورشید باشد زیرا این امر باعث می شود برگ ها رشد کافی نداشته باشند و کوتاه بمانند.
نکته مهم در نوردهی سیکاس این است که برای رشد یک اندازه ی ساقه و بدنه، ان را هر هفته بچرخانید.

آبیاری مناسب:

نخل سیکاس به کم آبی مقاوم است زیرا آب را در ساقه ی خود زخیره میکند و در صورت کم آبی از آن استفاده می کند.
بهتری زمان برای آبیاری گیاه، زمانی است که سطح خاک به عمق 2 الی 5 سانتی متر خشک شده باشد.
در صورتی که نخل را در باغ کاشته اید بهتر است در تابستان آن را در هفته دو بار آبیاری کنید.
نکته: سیکاس را هیچ وقت مه پاشی نکنید زیرا باعث پوسیدگی برگ های آن می شود.

دما و رطوبت مورد نیاز نخل سیکاس:

دمای مناسب برای نگهداری از این گیاه، دمای بین 13 الی 25 درجه ی سانتی گراد است.
بیشتر انواع سیکاس به سرما حساس هستند، به همین دلیل لازم است که در زمستان توسط یک نایلون روی نخل را بپوشانید تا از بین نرود.
نخل سیکاس به رطوبت حساس نیست و رطوبت نسبی محیط برای آن مناسب است.
در صورتی که در محیطی خشک زندگی میکنید، از تامین رطوبت گیاه توسط آبیاری بیشتر پرهیز کنید و تنها با قرار دادن یک سطل آب در کنار گیاه رطوبت آن را تامین کنید.

خاک مناسب نخل سیکاس:

بهترین خاک برای سیکاس، خاک کاکتوس با زهکشی بالا است. برای این گیاه می توانید از ترکیب مقدار مساوی پیت ماس و پرلیت هم استفاده کنید.
علاوه بر زهکشی بالای خاک، باید به مقدار اسیدی بودن خاک نیز توجه کنید زیرا خاک اسیدی می توانید باعث جذب بیشتر مواد مغذی شود.

کوددهی مناسب:

توصیه می شود که در فصل های رشد (بهار و پاییز) این گیاه را ماهی یکبار کوددهی کنید.
برای تقویت نخل سیکاس می توانید علاوه بر کودهای مایع از کود جامد نیز استفاده کنید.
بهترین گزینه برای کوددهی نخل سیکاس، کود گرانوله (مخصوص نخل سیکاس) است. این کود ترکیبی از نیتروژن، پتاسیم، فسفر و منیزیم است.
توجه داشته باشید که گیاه را طبق دستورالعمل های نوشته شده روی بسته ی کود و فقط در فصول رشد کوددهی کنید زیرا در دیگر فصول سال گیاه شما در حال استراحت است.

نخل پالم فن چینی:

نام علمی نخل پالم فن چینی Livistona chinensis با نام انگلیسی Chinese Fan Palm و از خانواده ی Arecaceae است.
زیستگاه این نخل، جنوب ژاپن، تایوان، جنوب شرقی چین، هاینان و جزایر ریومیو می باشد.
نام دیگر این نخل، چشمه است که به دلیل برگ های بادبزنی آن را با این میشناسند.
نخل پالم فن چینی برخلاف دیگر نخل ها به راحتی می تواند سرما و خشکی را تحمل کند به همین دلیلی گیاهی مناسب برای مناطق سردسیری است.
این نخل می تواند تا ارتفاع 9 الی 12 سانتی متر رشد کند اما بسیاری از باغداران
آن را در کشت کوچک تر و به عنوان گیاهی خانگی پرورش میدهند.
برگ های نخل پالم فن چینی به صورت بادبزن های دایره ای با خارها رشد می کنند که پس از رسیدن به بلوغ این خار ها از بین می روند.
این نخل در ابتدای رویش تنه ای باریک دارد اما پس از گذشت 10 سال از عمر او، یک تنه ی منفرد گسترش میدهد که شاخ و برگ های بالایی نخل را پشتیبانی می کند.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

نخل پالم چینی به نوردهی زیادی نیاز دارد اما در مکانی با سایه ی کم نیز رشد خوبی دارد. به همین دلیلی بهترین مکان برای نگهداری از این گیاه نزدیک به پنجره است.

آبیاری مناسب:

نخل پالم چینی به خشکی مقاوم است و بسیاری از این گونه ها در مناطق خشک می رویند. اگرچه این گیاه به آبیاری نیاز دارد اما بعد از پایان فصل رشد، آبیاری آن را می توانید کاهش دهید.
گیاهانی که داخل سالن نگهداری می شوند به 2 الی 3 آبیاری سبک در هفته نیاز دارد.

دما و رطوبت مورد نیاز نخل پالم فن چینی:

همانطور که گفته شد نخل پالم در برابر سرما مقاوم است و می توانید در محیط های سرد نیز دوام بیاورد. اما این بدان معنا نیست که می تواند یخبندان را نیز تحمل کند. بنابراین اگر در محل زندگی شما زمستان ها طولانی و بسیار یرد هستند لازم است گلدان را درون خانه نگهداری کنید.
نچل پالم فن چینی دارای ریشه های بلدی است به همین دلیل می تواند برای مدت زمان طولانی با خشکی و کم آبی زندگی کند، اما برای رشد سریع تر به رطوبت کافی نیاز دارد.

خاک و کوددهی مناسب نخل پالم فن چینی:

این گیاه در رابطه با خاک، گیاه حساسی نیست و می تواند به راحتی در هر خاکی که زهکشی بالایی داشته باشد رشد خوبی داشته باشد.
در صورتی نخل پالم چینی به طور کند رشد می کند می توانید با کوددهی آن، رشدش را بیشتر کنید و مواد غذایی مورد نیاز آن را تامین کنید.
برای کوددهی این گیاه از کودهای مخصوص نخل استفاده کنید و اگر گیاه را خارج از محیط بسته کاشته اید باید توجه بیشتری به کوددهی آن داشته باشید.

تعویض گلدان:

برای این گیاه از گلدانی بزرگ استفاده کنید تا ریشه های آن بتوانند به راحتی در گلدان پخش شوند و پس از مدتی اگر شاهد تجزیه ی خاک بودید، سطح گلدان را با خاک تازه عوض کنید

تکثیر کردن نخل پالم فن چینی:

این نخل توسط بذر تکثیر می شوند اما در مدت زمان طولانی رشد می کند و بهترین روش برای داشتن یک نخل پالم فن چینی در خانه خرید یک نمونه جوان از آن است.
این نخل ها را همچنین می توانید از طریق قلمه نیز تکثیر کنید، برای این کار لازم است برخی از شاخه ها را ببرید و آن ها را مجدد بکارید.
نکته: قلمه های جدید باید در خاکی غنی از مواد آلی کاشته شوند.

نخل بادبزنی:

نام نخل بادبزنی با نام علمی Chamaerops humilis از خانواده ی Arecaceae است.
زادگاه این گیاه ایتالیا، اسپانیا، مالت، فرانسه، پرتغال و کشورهای غربی عربی، مراکش، تونس و الجزایر و بومی مناطق مرطوب است.
نخل بادبزنی با نام های، پالم کتانی و واشینگتونیا ربوستا نیز شناخته می شود.
دلیل نامگذاری این گیاه، ظاهر منحصر به فرد برگ های آن است؛ هر شاخه ی این نخل می تواند تا 2 متر رشد کند. رشد این گیاه بسیار کند است و می تواند تا چهل سال زنده بماند.
این گیاه در ابتدای رویش مانند یک بوته رشد می کند، اما بعد از بالغ شدن تنه ی آن گسترش می یابد و شبیه به درخت می شود.
نخل بادبزنی دارای انواع مختلفی می باشد، از جمله: نخل بادبزنی اورپایی، نخل بادبزنی کالیفرنیا، نخل بادبزنی واقعی.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

این گیاه به نور غیر مستقیم و کم آفتاب نیاز دارد. به همین دلیل است که این نخل را مناسب برای اماکن کم نور در نظر میگیرند.
توجه داشته باشید که این گیاه در صورتی که در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، برگ های آن دچار سوختگی می شوند. همچنین توجه کنید که نور بسیار کم نیز مانع رشد این گیاه می شود.

آبیاری مناسب:

نخل بادبزنی به آبیاری زیاد در فصول گرم سال نیاز دارد. در فصل های بهار و تابستان لازم است که گیاه را دو بار در هفته آبیاری کنید.
نکته:
از ریختن آب روی برگ های اجتناب کنید.
در همگام آبیاری خاک را غرقابی نکنید و آبیاری را فقط تا خیس شدن کامل خاک انجام دهید.

دما و رطوبت مورد نیاز نخل بادبزنی:

این گیاه در دمای گرم و آفتابی در روز و دمای خنک در شب ها به خوبی رشد میکند.
این گیاهان در رطوبت محیط باز به خوبی رشد میکنند اما در صصورتی که آن ها را در محیط بسته نگهداری می کنید لازم است که رطوبت را برای آنان تامین کنید.
برای تامین رطوبت می توانید از ساخت جزیره یا گذاشتن یک سطل آب در کنار گیاه استفاده کنید.
توجه داشته باشید که از غبارپاشی برای این گیاه نمی توانید استفاده کنید، زیرا آب نباید روی گیاه ریخته شود.

خاک مناسب نخل بادبزنی:

نخل های بادبزنی در برابر نوع خاک حساس نیستند. اما خاک آن ها باید زهکشی بالایی و سبک داشته باشد.
ترکیب ماسه و پیت ماس یا پیت ماس و پرلیت برای این گیاه مناسب است.

کوددهی مناسب:

این گیاه در صورت دریافت کود رشدی بهتر خواهد داشت. لازم است که گیاه را در بهار، تابستان و پاییز تقویت کنید.

تکثیر نخل بادبزنی:

این نخل را می توان از طریق کاشت بذر یا پاجوش تکثیر کرد.
یک گیاه بالغ و سالم میتواند پاجوش هایی را تولید کند که هر یک از آن ها به گیاهی مجزا تبدیل شوند.
برای کاشت گیاه از طریق بذر لازم است بذر را در بهار و پس از یخبندان زمستان بکارید. بذر ها را باید در عمق یک سانتی متری در خاک بکارید و آن ها را به طور مرتب مرطوب نگه دارید تا جوانه بزنند، این فرایند ممکن از چند هفته طول بکشد.

نخل پروانه:

نام علمی نخل پروانه Dypsis lutescens و از خانواده ی Arecaceae است. این گیاه بومی جنوب شرقی آسیا و مناطق گرمسیری است.

نخل پروانه ای دارای برگ های باریک، کشیده و سبز رنگ که دارای دو تن رنگ سبز تیره و سبز و زرد است. اما برگ های این نخل نسبت به نخل های شامادورا و کنتیا، حجیم تر و کشیده تر هستند. گیاه اریکا یا پروانه ای در صورت مهیا بودن شرایط رشد، ممکن است تا ارتفاع 6 متری نیز رشد کند.

نخل اریکا دارای چندین ساقه است که از 80 الی 100 عدد پوسته تشکیل می شود. ساقه اصلی این گیاه از زیر پوسته های آن رشد می کند. بر روی هر جوانه بزرگ، تقریبا 6 الی 8 عدد برگ می روید.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

گیاه نخل پروانه ای نیازمند نور غیر مستقیم میباشد اما در سایه نیز امکان رشد دارد. در صورت تابش شدید نوک و حاشیه برگ ها خواهند سوخت. همچنین کمبود نور موجب رنگ پریدگی برگ های گیاه و افتادن آن ها می شود.

با اینکه این گیاه نسبت به سایه مقاوم است اگر مایلید گیاه رشد بیشتری داشته باشد بهتر است آن را در محیطی پر نور قرار دهید.

آبیاری مناسب نخل پروانه:

این گیاه در زمان رشد به آبیاری زیاد و منظم احتیاج دارد. اما در فصل زمستان، با کاهش رشد گیاه، میزان آبیاری نیز کاهش می یابد.

زمانی که ارتفاع این گیاه به 1/8 متر می رسد، آب زیادی را از طریق برگ های خود تبخیر می کند. این مقدار در طول شبانه روز، در حدود 1 لیتر است. بنابراین، به آب فراوان احتیاج دارد.

برای آبیاری نخل گیاه اریکا از آبی که به مدت یک یا دو روز مانده، استفاده کنید. زیرا این گیاه نسبت به املاح موجود در آب بسیار حساس است.

نمک و املاح موجود در آب، می تواند باعث ایجاد لکه های نقطه ای سیاه بر روی برگها شود.

خاک و کوددهی:

خاک مناسب نخل پروانه‌ خاک برگ و ماسه با زهکش خوب است. ترکیب یک قسمت شن، یک قسمت پیت موس، یک قسمت خاک برگ ، دو قسمت خاک خوب باغچه برای اریکا بستر کاشت مناسبی است. خاک گلدان شامل خاک آلی، پیت و ماسه به نسبت مساوی است و تعویض گلدان در هر زمانی از سال که محدودیت برای رشد گیاه ایجاد شود، صورت می گیرد.

می‌توان از بهار تا پاییز هر ماه یا هر دو هفته یک مرتبه از کودهای محلول مخصوص گیاهان زینتی استفاده کرد.

دما و رطوبت مناسب نخل پروانه:

این گیاه بومی مناطق گرمسیری است و دمای معمول اتاق مناسب است. دمای ایده آل برای آن بین 15 الی 30 درجه میباشد. گرم شدن بیش ازحد و عدم گردش هوا در محیط، باعث سوختن و قهوه ای شدن برگ های این گیاه میشود.

تامین رطوبت این گیاه مسئله ی مهمی است. چون خشکی هوا ممکن است باعث قهوه ای شدن نوک برگ ها شود. پس برای تامین رطوبت آن را روزانه غبار پاشی کنید. البته می‌ توانید برای این گیاه جزیره‌ای در زیر گلدانی محیا کنید. به نحوی که آب مستقیما با خاک در تماس نباشد.

تکثیر کردن نخل پروانه:

تکثیر این گیاه به آسانی از طریق بذر در ماه فروردین یا اردیبهشت در دمای 18 تا 20 درجه سانتی گراد صورت گرفته اما در این شیوه گیاه دارای رشد کمتری می باشد. روش سریع تر جهت ازدیاد جداسازی پاجوش با بخشی از ریشه و انتقال به گلدان هایی که توسط مخلوطی از یک قسمت ماده آلی، یک قسمت پیت و دو قسمت ماسه پر شده است می باشد. سطح رویی گلدان را پوشش های پلاستیکی پوشانده و در نور متوسط قرار می دهیم.

شاید این مقاله هم برای شما جذاب باشد.

نگهداری از افوربیا لاکتی

نخل راپیس:

نام علمی نخل راپیس Rhapis excelsa و از خانواده ی Arecaceae است. این گیاه بومی چین، تایوان و مناطق گرمسیری است.

نخل راپیس حداکثر تا حدود 3 الی 4 متر می تواند رشد کند و قطر ساقه ها حدود 1 الی 3 سانتی متر است.

این گیاه چندین ساقه دارد و ساقه ها در کنار هم از بخش زیر زمینی منشا می گیرند و رشد می کنند.

در گیاهان جوان هر برگ متشکل از دو قسمت است. و هر چه که گیاه مسن تر و بالغ تر باشد هر برگ متشکل از 5 الی 12 عدد است. همچنین اگرچه اکثر این گیاهان برگ هایی سبز رنگ دارند اما نمونه ها ی ابلق نیز وجود دارد.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

راپیس مکان های نیمه سایه را دوست دارد یعنی مکان هایی که در طی روز حدود 4 الی 5 ساعت نور مستقیم آفتاب داشته باشند اما در عصر هنگام از سایه برخوردار باشند. اگر میزان نور زیاد باشد برگ ها سبز و زرد رنگ خواهند شد. مکان هایی که بیش از اندازه سایه هستند نیز موجب عدم استحکام برگسار و کم رنگ شدن رنگ آنها می شود.

آبیاری مناسب نخل راپیس:

آبیاری نخل راپیس زمانی انجام می ‌شود که سطح خاک گیاه خشک شود.

راپیس مانند بسیاری از نخل‌ ها به کلر، فلوراید و بور موجود در آب حساس است بنابراین در صورت وجود این مواد شیمیایی در آب باید اجازه داد که آب 24 تا 48 ساعت قبل از استفاده در ظرفی در باز قرار بگیرد. همچنین می‌ توان از آب مقطر جهت آبیاری این گیاه استفاده کرد.

باید توجه داشت که آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ریشه این گیاه می‌ شود. همچنین آبیاری کمتر از حد نیاز گیاه باعث خشکیدگی نوک و حاشیه برگ‌ ها و در نهایت افتادگی آن‌ ها می‌ شود.

خاک و کوددهی:

توجه داشته باشید که نخل راپیس برای رشد نیاز به خاکی سبک با زهکشی مناسب و مقداری مواد ارگانیک مانند خاک برگ و همچنین کمی اسیدی نیاز دارد. به همین دلیل بهترین ترکیب برای آن شامل خاک برگ، شن و پیت ماس خواهد بود.

همچنین که استفاده از قلمه سنگ های کوچک و یا تکه های سفال شکسته به ارتفاع 3 تا 5 سانتی متر در کف گلدان به زهکشی بهتر خاک بستر کمک شایانی می کند. از آنجایی که نخل راپیس بسیار کند رشد هستند کوددهی چندانی نمی خواهند.

معمولا بهتر است گیاهتان را با فرمول 10-10-10 با نصف غلظت در طول هر ماه تغذیه نمایید. و این کار را در طول فصول رشد مرتبا انجام دهید. البته که در طول فصول پاییز و زمستان بهتر است از انجام این کار صرفه نظر کنید.

دما و رطوبت مناسب نخل راپیس:

نخلهای راپیس حداقل دمایی که می توانند تحمل کنند حدود 5- درجه سانتی گراد است البته در این دما به احتمال قوی قسمت هوایی گیاه از بین می رود اما احتمال زنده ماندن قسمت طوقه و قسمت زیرزمینی وجود دارد.

از نظر گرما نیز گیاه نسبتا مقاومی است و می تواند گرمای هوا را تا حدود 37 درجه سانتی گراد به خوبی تحمل کند البته زمانی که هوا تا به این حد گرم است بهتر است که مکان نگهداری آن به دور از تابش نور مستقیم آفتاب بخصوص از ظهر به بعد باشد. بهترین دما برای رشد این گیاهان 15 الی 26 درجه سانتی گراد است. توجه کنید که برخی انواع این گیاهان دارای برگ های ابلق هستند که این نمونه ها به مکانی خنک تر در مقایسه با نمونه های معمولی نیاز دارند.

تکثیر نخل راپیس:

متداول ترین روش تکثیر، عمل تقسیم است که می توان آن را در طی بهار و یا اوایل تابستان انجام داد و همچنین حداقل فاصله برای تقسیم یک گیاه هر دو سال یکبار است. برای تقسیم می بایست گیاه را ابتدا از گلدان در آورد اما از آنجایی که توده ریشه معمولا بسیار در هم فرو رفته است و متراکم است میبایست با کمک یک وسیله تیز همانند قیچی باغبانی توده ریشه را تقسیم کرد و سپس هر قسمت را در گلدانی جداگانه کاشت. بعد از تقسیم گاهی بهتر است که از تعداد برگهای هر گیاه کم کرد تا از میزان از دست دهی آب و در نتیجه استرس بیشتر جلوگیری شود.

نخل ققنوس:

نام علمی نخل ققنوس Phoenix roebelenii و از خانواده ی Palmaceae است. این گیاه بومی شرق آسیا و مناطق گرمسیری است.

نخل ققنوس که نام های دیگر آن خرما مینیاتورییا خرما قد کوتاه نیز میباشد، نوعی نخل زینتی است.

این گیاه، به مکانی کاملا آفتابگیر و آب و هوای نسبتا مرطوب و همچنین خاک همیشه مرطوب که معمولا خاک برگ استفاده می شود، نیاز دارد.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

نخل ققنوس برای رشد نیاز به نور بسیار زیاد دارد اما به این نکته توجه داشته باشید که بایستی از قرار دادن این نخل در معرض نور مستقیم آفتاب خودداری نمایید تا گیاهی سالم داشته باشید.

آبیاری مناسب ققنوس:

نخل‌ های ققنوس ، هنگامی‌ که کمی‌ خشک نگه داشته شوند، بهترین رشد خواهند کرد. این گیاهان به طور معمول از مناطق خشک می‌ آیند و نسبت به آبیاری بیش از حد بسیار حساس هستند. سعی کنید خاک گلدان را مرطوب نگه دارید، اما از آبیاری بیش از حد خودداری کنید.

خاک و کوددهی:

مناسب ترین بستر برای نخل ققنوس یا فونیکس استفاده از ترکیب خاک اسیدی شامل پرلیت، پیت ماس همراه با زهکشی مناسب است که همچنین می توانید برای این بستر از خاک آماده نیز استفاده نمایید تا گیاه رشد بهتری را در پیش داشته باشد.

در فصول بهار و تابستان که گیاه رشد خوبی خواهد داشت بایستی روند کوددهی را آغاز نمایید و گیاه خود را در هر 15 الی 20 روز یک مرتبه تغذیه نمایید تا گیاه بتواند روند رشد خود را به درستی طی کند.

دما و رطوبت مناسب نخل ققنوس:

دمای بین 24 تا 27 درجه سانتی گراد برای رشد گیاه مناسب است اصولا دمای زیر 10 درجه سانتی گراد برای رشد این گیاه مناسب نیست.

توصیه می شود که علاوه بر غبار روزانه، از سنگ ریزه و آب در زیر گلدان بدون تماس گلدان با آن استفاده نمایید و در صورت بروز هوای بیش از اندازه گرم خشک روند غبارپاشی خود را افزایش دهید.

تکثیر نخل ققنوس:

تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر و پاجوش میباشد که جداکردن پاجوش روش نکثیر آسانتری است. در اوایل بهار در حرارت 18 الی 21 درجه سانتی گراد است. توجه کنید که بذرها بعد از 2 ماه سبز می‌ شوند.

هرس کردن:

برای هرس کردن برگ های کوچکتر ساقه را که بیرنگ هستند قطع کنید. این برگ ها روی ساقه اصلی رشد می کنند.

نخل شامادورا:

نام علمی شامادورا Chamaedorea elegans و از خانواده ی Arecaceae است. این گیاه بومی مکزیک و گواتمالا و مناطق گرمسیر است.

شامادورا علاوه بر زیبایی فواید زیادی دارد و قدرت بالا در تصفیه هوا یکی از ویژگی های شگفت انگیز آن است.

این نخل زیبا و آپارتمانی دارای ظاهری باریک و برگ های کشیده سبز رنگ است که بر روی ساقه هایی به رنگ روشن تر رشد می‌ کنند.

رشد شامادورا زیاد نیست و نهایتا تا ارتفاع 2 متر رشد میکند.

این گیاه برای افرادی که از حیوانات خانگی نگهداری می‌کنند نیز گزینه مناسبی است زیرا خوردن برگهای آن مشکلی برای آنها ایجاد نمی‌کند و از گیاهان مناسب برای کودکان و حیوانات خانگی به شمار میرود.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز:

بهترین مکان در منزل برای قرار دادن گلدان این گیاه پنجره های شمالی و شرقی است. ایران گیاه نسبت به نور کم و حتی متوسط و سایه مقاوم است. نخل شامادورا نسبت به دیگر انواع نخل ها در محیط کم نور مقاوم تر می باشد لذا در زمره گیاهانی است که از آن ها به گیاه سایه دوست نام برده می شود.

آبیاری مناسب شامادورا:

نخل شامادورا نیاز آبی نسبتا کمی دارد و خاک همیشه مرطوب باعث صدمه به گیاه می‌ شود. بهترین زمان آبیاری این گیاه هنگامی است که سطح خاک رویی گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک شده باشد. همچنین در فصل زمستان که هوا خنک‌ تر است، نیاز آبی باز هم کمتر شده و عمق خشکی خاک سطحی تا 5 سانتی متر مناسب است.

خاک و کوددهی:

خاک های سنگین به هیچ عنوان شرایط لازم برای نگهداری از ریشه گل نخل شامادورا را ندارند. به همین دلیل نیز باید خاکی که سبک باشد را برای آن در نظر بگیرید. حتی اگر خاک را به صورت آماده از فروشگاه ها تهیه می کنید باید با شن، ماسه یا پیت آن را سبک تر کنید.

کوددهی به این نخل می تواند باعث رشد بهتر و بیشتر آن شود از این رو شما می توانید از کودهای مایع به میزان 2 گرم در لیتر هفته ای 1 مرتبه از ماه فروردین تا مهر ماه برای گیاه خود استفاده نمایید.

دما و رطوبت مناسب شامادورا:

شامادورا بومی مناطق گرمسیری بوده و از گیاهان آپارتمانی مقاوم به سرما محسوب نمی شود. در نتیجه دمای محل نگهداری گیاه باید همواره در محدوده 18 الی 27 درجه سانتی گراد باشد.

دمای خانه همیشه برای گیاه شامادورا مناسب است اما آنچه که باعث آسیب دیدگی گیاه و برگ های آن می شود، وجود نوسانات دمایی (تغییرات به یکبار دما) در اطرف گیاه می باشد. از این رو بهتر است هرگز گیاه در معرض منافذ خانه و همچنین درب هایی که مدام باز و بسته می شوند، نگهداری نشود.

درست کردن یک جزیره زیر گیاه، بهترین رطوبت را برای آن ایجاد می کند. همچنین گذاشتن دستگاه بخور سرد هم به تامین رطوبت این گیاه کمک خواهد کرد.

تکثیر شامادورا:

تکثیر نخل شامادورا از دو روش کاشت بذر و تقسیم ریشه انجام می ‌شود.

البته به دلیل حساس بودن ریشه‌ ها روش تقسیم ریشه توصیه نمی ‌شود.

برای تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذرها به این صورت عمل کنید:

بذرهای گیاه را در عمق کمی از خاک بکارید و خاک را مرطوب نگهدارید تا شروع به جوانه زنی کند.

رشد و بلوغ این گیاه ممکن است به چندین سال به طول بینجامد.اگر می ‌خواهید نخل شامادورا جدیدی داشته باشید بهترین راه خریداری این گیاه است. لازم به ذکر است که نخل شامادورا از طریق قلمه ساقه و برگ قابل تکثیر نیست.

نخل زنگوله ای (یوکا):

نام انگلیسی نخل زنگوله ای Yucca و از خانواده ی Asparagaceae است. این گیاه بومی جنوب غربی قاره آمریکا و مناطق گرمسیری است.

یوکا دارای برگ های بزرگ، کشیده، شمشیری و ایستاده است. پس از گذر زمان که سن آن بیشتر میشود برگ های پایینی ریخته و ساقه ی آن لخت میشود.

این گیاه، گل های سفید و کرمی به تعداد زیاد و به شکل زنگوله ای کوچک و واژگون، تولید می نماید اما مقدار گلدهی در آپارتمان کمتر است.

یوکا به‌ عنوان یک گیاه آپارتمانی می‌ تواند به ارتفاع 30 سانتی‌ متر برسد. این عدد برای یوکایی که در باغچه کاشته شده است چندین برابر است. به‌ طوری‌ که یوکایی که در باغچه کاشته شده است می‌ تواند به 4.5 متر هم برسد.

روش نگهداری:

آبیاری مناسب:

این گل به برنامه منظم آبیاری بسیار حساس است. بنابراین از آب دادن نامنظم به آن پرهیز کنید. نحوه و طریقه نگهداری از گل زنگوله ای در آپارتمان به این صورت است که در فصل بهار و تابستان که فصل رشد این گل است آب بیشتری به گیاه بدهید. اگر برای این کار راه چک کردن خاک گلدان را در نظر بگیرید بهتر است. در فصل زمستان نیز به دلیل استراحت گیاه و سرد شدن و تبخیر کمتر آب، لازم است گلدان را کمتر آب بدهید. همچنین لازم است از غرقاب کردن گلدان بپرهیزید و اجازه ندهید آب اطراف ریشه جمع شود.

نور مورد نیاز نخل زنگوله ای:

این گیاه باید در شرایطی باشد که از ابتدای بهار در معرض نور مستقیم باشد و میتواند این نور را به خوبی تحمل کند اما در غیر این صورت باید برای آن محلی با نور زیاد و فیلتر شده فراهم کنید زیرا نور شدید باعث سوختگی برگ ها خواهد شد، بهتر است برای این گیاه 6 الی 9 ساعت نور فیلتر شده و زیاد فراهم کنید. اگر نور این گیاه کم باشد رشد ان کم میشود و رنگ برگ ها، زیبا نخواهند بود.

رطوبت مورد نیاز:

مناطق کویری رطوبت بسیار کمی دارند. به طور مثال نهایت رطوبت در محیط گرم و خشک و کویری حدود 10 درصد است. بنابراین این گیاه به هوای خشک بسیار مقاوم است و به رطوبت نیز نیاز چندانی ندارد. به همین دلیل نیز در آب و هوای مرطوب شهر های شمالی دوام چندانی ندارد. به همین دلیل نیز طرز و نحوه نگهداری درختچه نخل یوکا در آپارتمان بسیار ساده است. چرا که نیازی نیست محیط را برای آن مرطوب نگه دارید. به همین دلیل نیز نیاز چندانی به غبار پاشی برگ ها در روز های گرم تابستان هم ندارند.

خاک مناسب نخل زنگوله ای (یوکا):

این گیاه به خاکی با کیفیت بسیار بالا نیاز ندارد؛ درواقع یوکا به خاکی متعادل با زهکشی عالی نیاز دارد. علاوه‌ بر زهکشی عالی، خاک گیاه باید به قدری سنگین باشد که بتواند یوکا را نگه دارد و گیاه کج نشود. بنابراین در انتخاب خاک مناسب برای نگهداری از گیاه یوکا فیلی باید حسابی دقت به‌خرج دهید. زیرا قرار گرفتن یوکا در خاک خیس، سبب پوسیدگی یا ابتلای ریشه به عفونت های قارچی خواهد شد.

کوددهی:

کوددهی به زنگوله ای باید فقط در طول فصول رشد آن انجام شود. به‌ این‌ منظور از یک کود متعادل استفاده کرده و طبق دستور اصلی نوشته شده روی کود عمل کنید. دقت کنید که بیش‌ از حد به گیاه کود نداده و موقع آبیاری به گیاه کود بدهید، در غیر این صورت باعث تجمع نمک در خاک یوکا خود شده و در نهایت باعث سوختن ریشه‌ها و از بین رفتن آن خواهید شد.

دمای مورد نیاز نخل زنگوله ای:

زادگاه این گیاه نواحی کویری و گرم و خشک است. بنابراین طرز نگهداری از گیاه یوکا در بالکن آپارتمان به این صورت است که در بهار و تابستان آن را در بالکن و در فصل سرد و شب هایی که دمای هوا به زیر صفر می رسد آن را در محیط ساختمان نگهداری کنید.

البته اگر شهر زندگی شما نیز آب و هوای کویری دارد به راحتی می توانید در تمام فصول آن را بیرون از ساختمان و در باغچه نگهداری کنید.

به طور کل نیز دمای ساختمان باید 13 تا 27 درجه سانتی گراد باشد. البته در شب های سرد دما باید 3 درجه و در روزهای گرم نیز درجه دما باید نهایتا 35 درجه باشد.

هرس کردن:

در طول نگهداری از گل یوکا این گیاه به هرس کردن نیاز ندارد. فقط لازم است برگ‌های مرده و آسیب دیده آن را جدا کنید. با جدا کردن برگ‌های آسیب دیده و مرده، کمک می‌کنید تا یوکا تمام انرژی خود را روی رشد برگ‌های جدید متمرکز کند.
برای انجام این کار بهتر است از قیچی کمک نگرفته و با کمک دست برگ‌ها را جدا کنید. اگر هم از قیچی استفاده کردید، حتما قیچی شما استریل شده باشد تا بیماری به گیاه شما منتقل نشود.

نخل مرداب:

نخل مرداب یک گیاه محبوب از خانواده ی جگنی است که به نام پنجه کلاغی نیز معرفی میشود. این گیاه اهل جنگل های ماداگاسکار، شبه جزیره عربستان و شرق آفریقا است و در مناطق گرمسیری هم مانند آمریکای جنوبی، نیوزلند و استرالیا نیز یافت میشود.

این گیاه بسیار زیبا و عاشق آبیاری است به طوری که نه تنها آبیاری زیاد به آن آسیب نمیزند بلکه باعث رشد بهتر آن هم میشود.

نخل مرداب یک گیاه علفی و نیمه آبزی است که بین 40 تا 120 سانتی متر رشد میکند.

روش نگهداری:

نور مورد نیاز برای رشد نخل مرداب:

نخل مرداب به محیطی روشن با نور زیاد نیاز دارد، اما این نور نباید مستقیم باشد. زیرا نور مستقیم خورشید در مدت زمان طولانی میتواند باعث سوختن برگ های گیاه بشود. شما میتوانید گیاه را در نور مستقیم خورشید قرار دهید اما باید توجه کنید در هنگام ظهر که نور خورشید بسیار زیاد است گیاه را در سایه قرار دهید. نکته دیگر این است که نور کم گیاه میتواند باعث کند شدن رشد و کم پشت شدن آن بشود.

دما و رطوبت مور نیاز:

نخل مرداب محیط گرم و مرطوب را دوست دارد و دمای بین 10 تا 22 درجه سانتی گراد برای این گیاه بسیار عالی است. این گیاه در مکان های سرد و خشک آسیب میبیند و نمیتواند دمای کمتر از منفی 9 درجه را تحمل کند.

این گیاه در مقابل سرمازدگی مقاوم نیست و سرما میتواند باعث از بین رفتن و قهوه ای شدن برگ های گیاه بشود.

آبیاری:

دلیل علاقه ی زیاد نخل مرداب به آب این است که این گیاه در کناره ی برکه ها و آبراه ها رشد میکند و به همین دلیل است که به آبیاری زیاد نیاز دارد.

برای آبیاری گیاه می توانید گلدان را درون یک سینی یا کاسه ی آب قرار دهید و دیگر نگران ابیاری آن نباشید. و همین کار باعث میشود که نگهداری از آن بسیار آسان و ساده بشود.

خاک مناسب برای رشد نخل مرداب:

این گیاه در خاک های معمولی به خوبی رشد میکند و فقط سطح ph خاک باید بین 5.5 تا 6.5 باشد. همچنین میتوانید خاک غنی با ترکیب دو پیت ماس، یک قسمت ماسه و یک قسمت لوم بسازید. این ترکیب آب را در خود نگه میدارد و برای نگهداری از نخل مرداب عالی است. نکته جالب این است که این گیاه زیبا را در آب نیز میتوانید نگه دارید.

کوددهی:

برای رشد بهتر گیاه در طول فصل رویش بهتر است که هفته ای یکبار به آن کود بدهید.

هرس کردن:

هرس کردن درست و به موقع در نگهداری از نخل مرداب بسیار مهم است. زیرا این گیاه رشد زیادی دارد و اگر به موقع آن را هرس نکنید ممکن است تمام فضای باغچه را بگیرد.

همچنین باقی ماندن برگ های ضعیف یا مرده روی گیاه میتواند باعث ضعیف شدن یا مرگ گیاه بشوند.

تعویض گلدان نخل مرداب:

برای اینکه نخل مرداب فضای کافی برای رشد داشته باشد بهتر است گلدان آن را هر ساله عوض کنید. و همچنین لاز است که در زمان تعویض گلدان خاک آن هم عوض شود.

برای تعویض گلدان لازم است که گلدان و خاک جدید را تهیه کنید و سپس گل را از گلدان قدیمی بیرون بیاورید و خاک و کثیفی ها را از ریشه ی آن جدا کنید و داخل گلدان جدید بگذارید.

مقالات مشابه

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

انواع نخل