لاله واژگون

نام علمی گل لاله واژگون FRITILLARIA IMPERIALIS، نام انگلیسی آن CROWN IMPERIAL و از خانواده ی LILIACEAE بوده، زادگاه این گیاه فلات آناتولی، ایران و پاکستان است.

گل لاله واژگون گیاهی چند ساله و علفی است که تا به امروز بیش از 15 گونه از آن در ایران شناخته شده است. گلدهی این گیاه از ابتدای اردیبهشت ماه شروع شده و با فرا رسیدن فصل بارش به پایان می رسد. این گل اکثرا در ارتفاعات 1500 متری و در میان دامنه های سنگلاخی رشد می کند. به همین دلیل این گیاه می تواند دمای منفی 20 درجه سانتی گراد را تحمل کند.

گل های این گیاه به رنگ قرمز، زرد، سفید و نارنجی هستند. گونه ی زرد رنگ این گیاه در ایران با نام لاله ی زاگرسی شناخته می شود.

نام های دیگر گل لاله واژگون عبارتند از:

اشک مریم
اشک سیاوش
گل اشک
لاله اندوهگین
لاله نگونسار
گل سر به زیر
تاج قیصر

زادگاه اولیه ی لاله واژگون ایران بود که در قرن 16 میلادی توسط جهانگردان اروپایی به اتریش برده شد و در آنجا از این گل به عنوان گلی زینتی در باغ های ثروتمندان استفاده کردند.

لاله واژگون را می توانیم در نقش و نگار های به جای مانده از دوران ساسانیان مانند طاق بستان مشاهده کنیم. در این اثر تاریخی گل لاله ی واژگون در کنار پادشاه ساسانی به نمایش گذاشته شده است.

همانطور که گفته شد این گیاه در ارتفاعات رشد می کند و در برابر سرما بسیار مقاوم است. به همین دلیل این گیاه را نماد مقاومت و استواری می دانند.

این گیاه را در نقش و نگار های زمان ساسانیان کنار درخت زندگی حجاری کرده اند. به همین دلیل گفته می شود این گیاه در گذشته نماد زندگی و جاودانگی بوده است.

مطالعه ی مقاله ی (نماد گل های مختلف) را به شما پیشنهاد می دهیم.

نماد گل های مختلف

لاله واژگون گیاهی دارویی است.

از پیاز این گل با وجود سمی بودن به‌دلیل داشتن موادی به نام آلكالوئيدهای ايمپريسين و فرتیسین به عنوان مسكن استفاده می کنند و برای تسکین درد مفاصل، بهبود سرفه، سرماخوردگی، گلودرد، آسم و برونشیت مفید است.

لاله واژگون در خطر انقراض:

حضور بیش از اندازه گردشگران بومی و غیربومی.
چیده شدن گل‌ها و خارج کردن غده و پیاز لاله‌ها از داخل.
کندن ریشه گل‌ ها توسط گردشگران برای کاشت در منازل و استفاده دارویی.
شکستن ساقه گل‌ها در اثر پهن کردن زیرانداز.
لگدمال کردن لاله‌ها در اثر ترددهای غیر اصولی و غیرضروری بازدیدکنندگان در دشت و عدم کنترل فرزندان و جلوگیری از آسیب‌ رساندن آن ها به گل‌ ها.
چرای بیش از حد دام و ورود دام به دشت به‌ویژه در اواخر اردیبهشت‌ ماه و خرداد ماه و در در مرحله بذردهی گل‌ ها.
آفات و بیماری ناشی از ضعف بیولوژیکی لاله‌ها به‌ دلیل عوامل انسانی.
تغییرات آب‌ و هوایی و خشكسالی.