پیوند زنی درختان

پیوند زنی درختان به این معنا است که قسمتی از یک گیاه را طوری روی گیاه دیگر قرار دهند که پس از گذشت مدتی آن دو با یکدیگر جوش بخورند و گیاهی مجزا تشکیل دهند.

تاریخچه ی پیوند زدن درختان به چندین دهه قبل از میلاد مسیح در چین باز میگردد. در زمان امپراطوری روم نیز پیوند زنی رایج بود.

در قرن 13 تا 16 علاقه ی بسیاری از مردم به پیوند زدن گیاهان افزایش یافت، در این زمان درختان بسیاری را به اروپا وارد کردند و از راه پیوند آن ها را تکثیر کردند.

پیوند زدن درختان میوه برای ایجاد یک ترکیب مطلوب تنها زمانی صورت می گیرد که شرایط محیطی و وضعیت فیزیولوژیکی برای گیاه محیا باشد.

بهترین زمان برای اجرای پیوند های جوانه اواخر خرداد تا اواخر زمستان است. اما برای پیوند های چوبی باید اواخر زمستان تا آغاز رشد پیوند را انجام دهید.

وضعیت فیزیولوژیکی: پیوند از نظر زیستی به ایجاد یک زخم و بریدن کمی از شاخه درخت و اجبار در همزیستی دو درخت با یکدیگر منتهی می شود.

برای یک پیوند مناسب پیوندک و پایه باید اتصال خوبی با یکدیگر داشته باشند. یعنی جوش خوردن آن ها باید به طور کامل صورت بگیرد.

پیوندک: قسمتی که برای پیوند انتخاب می شود.

پایه: گیاهی که پیوند روی آن صورت می گیرد.

جوش خوردن پایه و پیوندک تنها زمانی صورت می گیرد که سلول های قسمت پیوند متناسب با یکدیگر رشد کنند. به همین دلیل است که باید دو قسمت تولید کننده یعنی پیوندک و پایه را از درختان متفاوتی انتخاب کنید.

زمانی که سلول های بین پایه و پیوندک رشد می کنند فضای بین این دو جز پر می شود و طبقه ای از سلول ها شکل می گیرد. این طبقه از سلول ها باعث به وجود آمدن آوند های چوبی می شود. در قسمت بیرونی هم آوند های آبکش به وجود می آیند. با به وجود آمدن این آوند ها پیوندک و پایه به خوبی به یکدیگر متصل می شوند.

گیاهان دو لپه ای در پیوند موفق تر هستند اما گیاهان تک لپه ای در صورتی که پیوندک و پایه به خوبی به یکدیگر متصل شوند تنها به مدت یک سالعمر می کنند.

علاوه بر اتصال پایه و پیوندک وضعیت زیستی دو گیاه باید مشابه به یکدیگر باشد. این موضوع در پیوند زدن درختان بسیار مهم است و طول عمر پیوند را افزایش می دهد. برای مثال پیوند درختان میوه ی به و گلابی که سازگاری زیادی با یکدیگر دارند بسیار مقاوم است.

شاید این مقاله هم برای شما جذاب باشد.

درختان خوش سایه

انواع پیوند زنی درختان:

سپری
لوله ای
قاشی
مجاورتی
پلی
اسکنه
زینی
تاجی
نیمانیم
رو لپه و زیر لپه

انتخاب پایه ی مناسب:

مقاوم در برابر سرما
شرایط تکثیر مناسب و سرعت زیادی در تکثیر داشته باشد.
گونه های مقاوم به آفات و بیماری ها انتخاب شوند.

انتخاب پیوندک مناسب:

از گیاهان یک ساله انتخاب کنید.
پیوندک باید از قسمت شاخه های میوه دهنده یا گل جدا شود تا ثمردهی مناسبی داشته باشد.
پیوندک باید از قسمت میانی شاخه انتخاب شود.
جداسازی پیوندک باید در دوره ی خواب گیاه صورت بگیرد.