کاسه شکن

نام علمی گل کاسه شکن Papaver و از خانواده ی papaverces است.
گل کاسه شکن دارای نام های گوناگون و زیادی است. این نام ها عبارتند از: شقایق، لاله داغدار، لاله خوردوی، شقایق سرخ، خشخاش منثور، خشخاش بری و کاسه اشکنک.
گل کاسه شکن یک گیاه وحشی است که در رنگ های قرمز، بنفش، صورتی و سفید یافت می شود.
این گیاه دارای مواد روئدین، مورفین، پارامورفین و نارکوتین و در ضمن دو ماده‌ی رنگی، لعاب، قند، صمغ، روژنین، اسیدرآدیک و اسید پاپاوریک است.
در زبان فارسی قلب سیاه این گل به غم و اندوه تشبیه شده است که از دوری یار و دوست پدید آمده است.
در غرب نیز پس از نبرد سنگر به سنگری که در کنار مزارع گل کاسه شکن فلاندر در جنگ جهانی اول رخ داد، شقایق به نماد سرابازانی که در طول جنگ کشته شدند تبدیل شد.

رویش جغرایایی:
این گیاه در اغلب مناطق معتدل آسیا، اروپا و شمال غربی آفریقا میروید.
در ایران نیز بیشتر در مناطقی مانند حاشیه ی دریای خزر، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، آذربایجان، فارس و کرمان یافت می شود.

مشخصات ظاهری:
گل کاسه شکن گیاهی یکساله است که ارتفاع ساقه ی آن به 80 سانتی متر میرسد و در بیشتر مواقع برگ های آن کرکدار و پهنک برگ ها منقسم به تقسیمات عمیق دندانه دار بخصوص در انتهای ساقه است.
در انتهای ساقه های گل دهنده، گل هایی درشت و سرخ رنگ میروید که در انتهای گل ها لکه ای سیاه دیده می شود.
میوه ی این گیاه شبیه به خشخاش مزروع (گرزگیاه تریاک) اما در ابعاد کوچک تر و محتوی دانه ای سیاه رنگ می باشد.

مطالعه مقاله (لاله) را به شما توصیه می کنیم.

لاله

بخش مورد استفاده:
گل، برگ گرزگیاه و گاهی ریشه ی گیاه دارای خواص درمانی هستند.
گرزگیاه را در صورتی که خراش بدهیم یا تیغ بزنیم شیرابه ای از آن خارج می شود که مخدر است و خواص دارویی دارد.
نحوه ی مصرف این گیاه بیشتر به صورت دم کرده یا جوشانده است.

خواص درمانی: