بیماری آتشک

علائم بیماری آتشک:

علائم بیماری معمولا دراوایل بهار در گل ها ظاهر می شود. روی گل ها علائم آب سوخته دیده شده و بعد از پژمرده شدن، به رنگ قهوه ای در می آیند. علائم بیماری سپس روی برگ های اطراف گل آذین و نوک شاخه های جوان ظاهر می شود. بیماری به سرعت از محل آلودگی گل ها توسعه پیدا کرده و موجب مرگ سرشاخه های جوان می گردد.

روی شاخه های آلوده، شانکر ایجاد شده، پوست شاخه ها فرو رفته و رنگ آن ها تیره می شود. حاشیه بخش های آلوده ممکن است ترک بردارد. اگر لایه خارجی پوست شاخه ها درمحل شانکرهای تازه و فعال با چاقو بریده و برداشته شود، رگه های متمایل به قرمز در آنها دیده می شود که وجه تمایز این بیماری با آسیب سرما و دمای پایین است. قسمت های انتهایی شاخه حالت عصا به خود گرفته و خمیده می شود. دراین مرحله از بیماری، ممکن است تراوشات باکتریایی به صورت قطراتی روی شاخه های آلوده ظاهر شوند.

این تراوشات که حاوی میلیون ها باکتری هستند ابتدا شیری رنگ بوده، سپس به رنگ کهربایی متمایل به قهوه ای درمی آیند. این باکتری ها توسط حشرات، پرندگان، انسان، باد و باران به درختان سالم منتقل می شوند.

روی برگ علائم به صورت لکه های سیاه درطول رگبرگ اصلی و رگبرگ های جانبی دیده می شود. برگ ها به مرور قهوه ای و چروکیده شده و مدت ها روی شاخه آلوده باقی می مانند. در این زمان باغ حالت آتش گرفتگی به خود می گیرد.

چنانچه روی شاخه های آلوده میوه ای تشکیل شود، کوچک باقیمانده، چروکیده، چرمی و سیاه می شود. در هوای مرطوب روی میوه های آلوده، قطره های شیرابه فراوان ترشح می شود که در آغاز شیری رنگ بوده، به مرور قهوه ای شده و پس از خشکیدن براق می شوند.