پرسیاوشان

نام علمی پرسیاوشان Adiantum raddianum و از خانواده ی Polypodiacea است. این گیاه بومی شمال شرقی آمریکا و آسیا و مناطق گرمسیری است.

پرسیاوشان دارای برگ هایی ریز، توری مانند و سبزرنگ است.

نگهداری از پرسیاوشان در داخل منزل کاری حساس است و باید به اندازه کافی به آن وقت و انرژی اختصاص دهید.

این گیاه با برگ‌ های براق سبز رنگ خود، رنگ و طراوت بی‌ نظیری به محیط هدیه می‌ دهد.

پرسیاوشان در طبیعت در شکاف سنگ ها، نزدیکی رودخانه‌ ها و چشمه‌ های آب گرم پیدا می‌ شود.

نور مورد نیاز:

محلی به دور از نور مستقیم خورشید برای این سرخس مناسب است. در زمستان می توانید مکانی نسبتا سایه دار به همراه کمی نور غیر مستقیم خورشید برای آن فراهم کنید. در زیستگاه طبیعی، این گیاه در سایه درخت و محلی که پرتوهایی از نور خورشید را دریافت می کند، یافت می شود.

آبیاری مناسب پرسیاوشان:

پرسیاوشان به آبیاری زیادی نیاز دارد. به همین دلیل احتمال اینکه آن را غرقاب کنید هم بسیار بالاست. برای آبیاری صحیح، ابتدا باید خاک را نیز مناسب این شرایط انتخاب کنید. خاکی با زه کشی عالی انتخاب کرده و آن را با خزه زغال سنگ نارس ترکیب کنید. حال ترکیب برای آبیاری آماده است.
آبیاری باید هر چند روز یکبار صورت بگیرد. هر زمان که احساس کردید سطح خاک تقریبا خشک شده، می‌تواند به گیاه آب بدهید.

خاک و کوددهی:

گیاه پرسیاوشان نیازمند خاک مرطوب است. بر همین اساس داشتن زهکشی مناسب برای خاک این گیاه بسیار حائز اهمیت می باشد. گلدان نگهداری این گیاه نیز بایستی از حفره های زهکشی متعددی برخوردار باشد.

بهترین حالت برای تامین شرایط مطلوب نگهداری از این گیاه، کاشتن آن نخست در یک گلدان پلاستیکی و سپس قرار دادن گلدان پلاستیکی حاوی گیاه پرسیاوشان داخل یک گلدان زیبا است. در گلدان های پلاستیکی می توانید به راحتی میزان رطوبت خاک را بررسی کرده و کنترل نمایید. حفره های زهکشی نیز مانع از خیس شدن خاک می شوند.

هر ماه یکبار آن هم در فصل بهار و تابستان این گیاه بایستی کوددهی شود. در صورتی که گیاه شما به تازگی کاشته شده فعلا نیازی به کوددهی ندارد زیرا خاک هنوز توان تامین مواد مغذی مورد نیاز گیاه را دارد. کوددهی بایستی با فرا رسیدان فصل پاییز متوقف شود. زیرا گیاه وارد دوره خواب شده و فعلا نیازی به رشد فعال ندارد.

مطالعه ی مقاله ی (سرخس مینیاتوری) را به شما پیشنهاد میدهیم.

سرخس مینیاتوری

دما و رطوبت مناسب پرسیاوشان:

بهترین دامنه دمایی برای این گیاه بین 18 تا 24 درجه‌ی سانتی گراد بوده و اجازه ندهید دما پایین تر از 13 درجه سانتی گراد آید.

رطوبت مورد نیاز این گیاه را با استفاده از دستگاه های رطوبت ساز و یا قرار دادن گلدان در سینی آب و سنگریزه، فراهم نمایید. همچنین بدین منظور همانطور که در بالا توضیح داده شد می توانید گلدان حاوی گیاه پرسیاوشان را در یک گلدان بزرگ تر حاوی پیت ماووس قرار دهید.

تکثیر کردن:

هنگامی که گیاه به اندازه کافی بزرگ شده است و در زمان تعویض گلدان می توانید آن را تقسیم کنید. هنگام تقسیم، بخشی از ریزوم را نیز با برش به وسیله‌ ی یک چاقوی تیز همراه با گیاه بردارید. اگر گیاه کاملا بالغ شده باشد، اسپورهایی تولید کرده که به شکل نقاط قهوه ای رنگی در پشت برگ ها هستند. این اسپورها را نیز می توانید جهت تکثیر گیاه بکارید اما در نظر داشته باشید که عملیاتی بسیار دشوار است.